آهنگساز فیلم های سینمایی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» و «کلانتری غیرانتفاعی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: طی حدود یک دهه گذشته موسیقی فیلم ها و سریال ها از آنچه مدنظر شما است که در ذهن مردم باقی بماند فاصله گرفته و یک دلیل عمده اش ورود آهنگسازان به حوزه کامپیوتر و موسیقی الکترونیک است. این روزها بیشتر فیلم ها و سریال ها از افکت های صوتی استفاده می کنند و از آهنگسازی به معنای واقعی کلام خبری نیست و همین باعث شده تا نتیجه کار مطلوب مردم نبوده و در ذهن شان ماندگار نشود.

این آهنگساز خاطرنشان کرد: اگر در دهه ها قبل فیلم و سریالی ساخته می شد که موسیقی اش در ذهن مردم می ماند به آن علت بود که آهنگسازان برجسته ای موسیقی آن آثار را نوشته بودند و بدون استفاده از امکانات کامپیوتری و... آن ها را ساخته بودند در واقع آن ها موسیقی تولید می کردند که مناسب تصویر ارائه شده در فیلم باشد و جدا از آن بتواند به صورت تکی نیز دارای ارزش موسیقایی بوده و شنونده داشته باشد و شنونده اش جدا از فیلم هم از شنیدن آن لذت ببرد.

قربانی خاطرنشان کرد: بدیهی است وقتی بیشتر آهنگسازی ها با استفاده از ابزار و امکانات کامپیوتری صورت گیرد اثر ماندگاری از آن بیرون نمی آید. ضمناً این نکته را نباید فراموش کرد که تهیه کنندگان در پی آن هستند که پول کمتری خرج کنند و به همین علت سراغ افراد خبره و باتجربه نمی روند. برای تهیه کننده مقرون به صرفه است که هزینه کمتری بپردازد و سراغ افرادی برود که سواد آهنگسازی ندارند.

وی تأکید کرد: البته این نکته را باید بگویم که من مخالف استفاده از امکانات کامپیوتری و... نیستم و اتفاقاً معتقدم این ابزارها نیز به شدت کمک کننده هستند و نباید حذف شوند اما به شرطی که ارزش موسیقایی یک فیلم یا سریال با استفاده از این ابزار از بین نرود.

نویسنده کتاب «مفاهیم بنیادی تئوری موسیقی» افزود: از سوی دیگر شاید یکی از علل ضعف موسیقی در فیلم ها و سریال ها عدم تخصص و شناخت کارگردانان از این عنصر کلیدی و مهم باشد. آن ها شاید متوجه نمی شوند که چه نوع موسیقی برای اثرشان مناسب است. به هر صورت همه این اتفاقات زمانی بهبود پیدا می کند که یک آهنگساز بتواند موسیقی خوب بنویسد و به معنای واقعی کلمه آهنگسازی کند نه اینکه بیاید و از چند افکت پشت سر هم استفاده کند و اسم آن را موسیقی بگذارد و برود!